چوچاق (گیلکی) یا زلنگ (مازندرانی)(نام علمی: Eryngium planum)،

در بسته های یک کیلویی

چوچاق همانگونه که از زمین چیده شده به شما عرضه می شود ، بدون هیچگونه کار اضافه

****************************************************

اگر نیاز به پاک کردن داشته باشید ، به ازای پاک کردن ، مبلغ دو هزار تومان به قیمت آن اضافه می شود

اگر نیاز به شستن هم داشته باشید ، مبلغ سه هزار تومان بابت شستشو و ضدعفونی کردن سبزی ، دریافت می شود

چوچاق :

این گیاه در شمال ایران به صورت خودرو می روید و از گیاهان خوراکی است، این گیاه معطر بوده و معمولاً بعد از آسیاب شدن(به صورت تازه) به زیتون پرورده اضافه میشود و طعم دلچسب و لذیذی به زیتون پرورده می دهد.

“چوچاق” یا زولنگ از جمله گیاهان دارویی با پتاسیل های ناشناخته است که رو به فراموشی است این گیاه دارای مصارف متعددی همچون سبزی کاری، گل کاری و دارویی و از جمله مصارف دارویی این گونه مدر، مسکن درد، اشتها آور و خاصیت آنتی اکسیدانی است. محققان به تازگی دریافتند که از گیاه چوچاق می توان برای کاهش آهن خون در بیماران تالاسمی هم استفاده کرد.

 چوچاr(گیلکی) یا زِلِنگ(مازندرانی) نام علمی(Eryngium planum)، در شمال ایران از گیاهان خوراکی است. دکتر زرگری آنرا زیر نام Eryngium coroleum آورده است. نام آلمانی آن Flachblättriger Mannstreu است.

در طب سنتی اروپا به عنوان یک مدر، یک محرک، و اشتها آور با توجه به طعم آن بعنوان اسانس مورد استفاده قرار می گیرد.

تجزیه عصاره ساقه و ریشه نشان می دهد خاصیت ضد قارچ قابل توجه و فعالیت ضد باکتری متوسط دارد.

نام فارسی آن شش شاخ است. در مازندران به آن زولنگ معنی قسم اخیر قرصعنه به، در شهسوار ششاک و رامسر شوشاخ (در واقع شش شاخ) و در گیلان آن را چوچاق  می گویند. اعراب آن را قرصعنه مسدس می نامند. در داروسازی سنتی ایران به بسیاری از خارهای دارویی که تعداد آن ها از ده گونه بیشتر است، قرصعنه گویند، ولی در اصل منظور همان چوچاق می باشد. گیاه چوچاق خاردار و از تیره چتریان است، چوچاق گیاهی است چندساله که اغلب به رنگ آبی آسمانی، با پراکندگی در شمال ایران در مناطق جلگه ای از رامسر تا گلوگاه و ارتفاعات میانی البرز در شیب های شمالی قابل رویش است. چوچاق بومی نواحی شمال ایران می باشد.

مصارف و کاربردها :

شما می‌توانید از برگ‌های تازه یا خشک شده این گیاه در برخی از غذاها به خصوص غذاهای محلی خطه شمال کشور استفاده کنید و یک غذای شمالی اصیل و با همان رنگ و بو را تهیه کنید. این غذاها عبارتند از:

1.غذاهای اصلی

سبزی‌پلو

ماهی شکم‌پر

خورش ترش واش گیلان

کباب ترش شمالی

کوکو سبزی

کال کباب گیلانی

2. چاشنی‌های کنار غذای اصلی

در برخی از چاشنی‌های شمالی گیاه چوچاق نقش مهمی دارد. این چاشنی‌ها عبارتند از:

ترشی هفت بیجار

زیتون پرورده

دَلار (دلال) (دالار )

یکی از راهکار های استفاده از چوچاق استفاده از آن در غذا هایی چون سبزی پلو ماهی ، کوکو سبزی ، زیتون پرورده و … می باشد . چوچاق را می توانید خشک کرده و به عنوان چاشنی در غذا استفاده کنید .

این گیاه را می توان به صورت خشک و تر به صورت دمنوش استفاده کرد . بدین منظور آب جوش را روی گیاه ریخته و آن را دم کنید . پس از گذشت 10 الی 15 دقیقه صاف کرده و میل کنید .

برای تهیه جوشانده این گیاه ، چوچاق را به همراه آب روی حرارت قرار داده تا مدتی بجوشد ، آنگاه صاف کرده و میل کنید .

در مازندران و گیلان از برگهای جوان چوچاق برای آشپزی و معطرکردن بسیاری از غذاهای محلی استفاده می شود. از جمله استفاده آن در ترشیجات مانند هفتا بیجار یا ماست و دوغ یا ترشی و زیتون است. در گذشته از ریشه این گیاه به عنوان یک شیرینی قندی استفاده می شد. همچنین در قدیم از انواع آب پز شده و یا برشته شده ریشه به عنوان نوعی سبزیجات مصرف می شد که به علت هضم آسان آن بسیار مناسب می باشد. شاخه های جوان این گیاه را میتوان به عنوان جایگزینی مناسب برای مارچوبه دانست.

مضرات

تاکنون مضرات خاصی برای این گیاه گزارش نشده است ولی به طور کلی مصرف بی رویه هر گیاهی مضر می باشد .

خواص

•  تقویت نیروی جنسی

• تسکین دهنده دردهای روماتسیمی

• کاهش التهاب در بدن

• آرامش بخش اعصاب

• ادرارآور

• پیش‌گیری از سرطان به علت مقدار زیاد آنتی اکسیدان

• اشتها اور

• افزایش دهنده شیر مادران شیرده

از جمله فواید ریشه چوچاق میتوان به موارد زیر  اشاره نمود:

• درمان سیاه سرفه

• درمان عفونت و درد دندان

• خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی

• درمان عفونت ادراری

• ضد اسپاسم

• درمان بیماری های مرتبط با کبد

• درمان عقب افتادگی پریود

• برطرف کننده سنگ کلیه و مثانه

این گیاه دارای مصارف متعددی همچون سبزی کاری ، گل کاری و دارویی و از جمله مصارف دارویی این گونه مدر ، مسکن درد ، اشتها آور و خاصیت آنتی اکسیدانی است . محققان به تازگی دریافتند که از گیاه چوچاق می توان برای کاهش آهن خون در بیماران تالاسمی هم استفاده کرد.

خاصیت دارویی اصلی این گیاه در ریشه آن نهفته می باشد. ریشه ضد اسپاسم، معطر، معرق، ادرار آور، خلط، گلوکوفاژ و محرک است. برای بهترین استفاده دارویی از ریشه، باید در پاییز برداشت شود. خواص درمانی اصلی ریشه برای درمان سیاه سرفه، عفونت های ادراری، بیماری های کبد و کلیه ها، تحلیل ورم ها و ناراحتی های پوستی استفاده می شود.

ریشه این گیاه محرک قوای جنسی می باشد و از خاکستر این گیاه برای درمان بواسیر استفاده می شود. این گیاه آرامش بخش اعصاب، تسکین دهنده بیماری های رماتیسمی و رفع التهابات می باشد.

به دلیل داشتن اسید فولیک خون ساز است، پادزهر سموم، جوشانده آن مسکن درد پهلو، جوشانده بیخ آن همراه شکر بادشکن و جهت از بین بردن نفخ و درد پهلو مفید است. ادرار، شیر و عرق را افزایش می دهد، سنگ کلیه و مثانه را از بین می برد. مربای بیخ تازه آن خوشبو کننده دهان و محرک باه است.

عصاره بیخ آن برای عقب افتادگی عادت ماهیانه مفید است، پماد بیخ آن با آرد جو و برگ کاسنی نرم کننده ورم های سخت می باشد.

مزاج :گرم است .

خاصیت :لطیف و تحلیل برنده

مفاصل :در علاج کزاز مفید است .

سر :آب پزش را در دهان بگردانند داروی درد دندان و در علاج هر نوع نزله مفید است و ریشه هایش نیز همین کارها را انجام می دهد .

نفس :در بیرون راندن خون از سینه مفید است .

اندام های غذا :بیخش علاج استفراغ پی در پی است .

اندام های راننده :بیخش در علاج تراوش رطوبت های همیشگی زهدان مفید است.